Daar zitten ze dan, de bewoners van het verzorgingshuis. Precies om half één, de derde dinsdag van september 2020.
Column door juffrouw Raadgever
Gekscherend zegt een van de dames, als ze de zaal binnen komt lopen: “Zo allemaal gewassen en geschoren. Wat zien jullie er op zijn zondags uit. De Majesteit kan jullie niet zien hoor. Of hebben jullie dat voor mij gedaan. Ik hou er wel van hoor. Mezelf een beetje op dirken. Zoveel gelegenheden hebben we tegenwoordig niet om eens op chique te gaan.” Als antwoord krijgt ze een scherp gesis wat uit verschillende hoeken komt. Een van de gastvrouwen van het huis, een vrijwilligster, pak de perfect uitziende dame bij haar arm en fluistert: “Zal ik u even naar een mooi plaatsje brengen. Kijk daar, een beetje dicht bij de televisie dan kunt u het heel goed zien. Op het scherm van de grote televisie in de koffie zaal is op dit moment nog een leeg Binnenhof te zien. Er is wat beweging aan de zijkant. Er staat een tafel en een paar mensen met mondkapjes, staan geduldig te wachten. Dan komen er een paar witte personenbusjes aanrijden en stoppen bij de tafel. Een journaliste komt in beeld en verteld dat de busjes bestemd zijn voor de leden van het kabinet. Om de paar honderd meter naar de kerk waar de troonrede door Koning Willem Alexander voorgelezen zal gaan worden, beschermt te overbruggen. In de kerkzaal, van de Grote Kerk in Den Haag, zijn de stoelen heel ruim opgesteld. Het scherm laat zien hoe de opstelling tot stand is gekomen en dan in een versnelde uitgave. Achter in de zaal is het commentaar niet van de lucht. Een mannenstem zegt laconiek: ”Als ze maar niet allemaal tegelijk bij de raampjes van de busjes willen zitten. Die busjes hebben nog geblindeerde ramen ook. Zo zien we niemand.”
Maar hij vergist zich want het blijkt dat het grootste gedeelte van de ministers ervoor kiest om de afstand liever lopend af te leggen. En zo gebeurt het, dat voor iedereen zichtbaar, een stoet van keurig geklede vrouwen en mannen, alles volgens de voorschriften, door de straten van Den Haag loopt. Hier en daar wordt er met het kijkend publiek een grap of een grol uitgewisseld. Eigenlijk best een vreemde situatie. Niet iedereen draagt een mondkapje alhoewel er een speciaal exemplaar is van donkerblauwe stof met aan de linker zijkant een wapen en de letters Prinsjesdag 2020. Wel zijn er wat hoedjes. Een traditie waar, toen kamerlid, Erica Terpstra in 1977, mee begonnen is. Zomaar omdat zij vaker een hoedje droeg en omdat de Koningin er ook altijd een op had. Het bleek een aanzet te zijn voor een hoedjesparade op prinsjesdag. De afgelopen jaren zijn er allerlei thema’s in de hoeden verwerkt. De één nog uitbundiger dan de ander. Maar men geeft dit jaar de voorkeur aan een ‘ingetogen’ modelletje. De groep in de koffiezaal kijken naar de beelden. Zo langzamerhand dringt het tot ze door dat het allemaal heel anders is dan andere jaren. Natuurlijk wisten ze dat al wel maar nu het zo daadwerkelijk voor hun ogen plaats vindt is de teleurstelling te merken. Iemand stelt de vraag:” Komt de Goudenkoets niet? En zien we ook niet dat Prinses Beatrix naar haar zoon en schoondochter zwaait? Wat jammer nou. Hier is niks aan.”
In de 17de en 18de eeuw was Prinsjesdag de feestdag om de verjaardagen van de prinsen van Oranje te vieren. Later werd op dié dag de troonrede door het Staatshoofd, voorgelezen. Sinds 1983 officieel doormiddel van een grondwetswijziging. De opening van de zitting van de Staten-Generaal. Nu dus door Koning Willem Alexander.
Voor de stad Den Haag een feestdag. Er is altijd veel publiek. De stad kleurt dan Oranje. Sinds 1917 staat, de troon, na veel gedoe, in de Ridderzaal. Recht tegenover de ingang zodat het Staatshoofd goed zichtbaar is. Maar op deze Prinsjesdag is alles anders en zijn de zetels voor de Koning en de Koningin verplaatst naar de Grote Kerk.
Als het programma afgesloten wordt klinkt weer de vrolijke dames stem: “En toch ben ik blij dat ik mijn mooie jurk heb aangedaan. Want de Majesteit en Maxima hebben ook hun best gedaan en zich weer eens uitgedost. Onze Koningin heeft haar jurk zelfs een verfbadje gegeven. Zo zie je maar ook Maxima doet aan hergebruik. Goed voorbeeld doet goed volgen. Een beetje solidariteit van ons mag ook best. En kom nu maar op met de glaasjes advocaat met slagroom. Als troost dat we de Gouden Koets weer niet hebben kunnen zien.” Dan gaat ze staan en spontaan roept ze: ”Leve de Koning, Hoera! Hoera!” Ze krijgt een vrolijk bijval, inclusief applaus. De feeststemming is gezet en de traktatie voor de Prinsjesdag is bij iedereen welkom.
Met vriendelijke groet juffrouw Raadgever
