Parkeren is soms een regelrechte kwelling zo zijn wij in ons kleine landje inmiddels hele dagen bezig rekening te houden met die ander.
Column door juffrouw Raadgever
Eigenlijk heb ik er zelf nooit zo over nagedacht maar ineens was het daar. Een onmiskenbare confrontatie met een parkeerprobleem. Buiten hoor ik ineens harde stemmen. Nee dit is beslist geen gewoon gesprek. Hier is duidelijk iemand boos. Heel boos. “Waarom zet jij toch altijd jouw auto op onze parkeerplaats. Kijk dat is ons raam. Ik wil hier mijn auto hebben. Mijn man komt straks terug en weer staat jouw auto op onze plek. In het weekend was het ook al raak. Toen moesten wij helemaal van de parkeerplaats aan het begin van de wijk lopen om thuis te komen. Puur omdat jullie met je nog jonge benen te lui zijn om een eindje te lopen. Ik ben er zo klaar mee.” Dan hoor ik een deur heel hard dicht slaan. Oei. Die is duidelijk. Maar heeft ze wel gelijk? Bijna elk adres in Nederland heeft er wel één. Een auto. Puur voor het plezier en gemak of een uiterste noodzaak. Wel eens over nagedacht hoeveel parkeergelegenheid er voor al die auto’s mogelijk gemaakt moet worden. Nou ikke niet. En dan besef je ineens dat het niet zómaar parkeren is in ons kleine landje.
Blauwe borden
Nu pas bedenk ik me hoeveel verschillende soorten parkeren we eigenlijk hebben. Betaald of met een parkeerschijf. Grote verschillen in prijs van het parkeerkaartje. Alles afhankelijk van wat een gemeente rechtvaardig vindt om te vragen. Parkeren met een parkeervergunning of invalidenkaart. Heeft u het ook gezien. Op grote parkeerplaatsen, in parkeergarages en op parkeerstroken dicht bij het centrum hebben de al zeer beperkte invalidenplaatsen ruimte moeten maken voor een aantal oplaadpalen voor elektrische auto’s. De plaatsen voor de invalide zijn een stuk opgeschoven of zelfs naar de overkant verplaatst. Er zal best een reden voor zijn. Maar moet nu de invalide maar een paar meter meer lopen omdat zo nodig iemand met een elektrische auto zijn accu op moet laden in de tijd dat hij/zij de boodschappen doet? Ook is het opletten geblazen. De borden van de oplaadplaatsen zien er net zo blauw uit als die voor een invalidenparkeerplaats. En nu zijn er ook nog parkeerplaatsen met prachtige blauwe borden met daarop een gezin met een kinderwagen of tweevolwassen figuurtjes met een vrouwenfiguur duidelijk met een dikke buik. Wij in ons kleine landje zijn inmiddels hele dagen bezig rekening te houden met die ander, met alle gevolgen van dien. Een oplettende burger ziet het gebeuren. De plaatsen voor de invalide medeburger zijn al snel bezet terwijl de andere blauwe borden-plaatsen vaak leeg zijn. En daar heb je de twijfel. Het zal mij niet verbazen dat er regelmatig op die plaatsen een auto met invalidenkaart parkeert. Of hierop gehandhaafd wordt? Dat zal toch niet. Een aanrader voor de gemeente: maak er een bord van bijvoorbeeld één bord met: een invalidenstok, een kinderwagen, een dikke buik en een stekker. Die lege plekken kan echt niet.
Een uiterst vervelend briefje
Zet nooit je auto verkeerd want je wordt bestraft met een uiterst vervelend geel briefje onder je ruitenwisser. En daar gaan al je zakcentjes zonder pardon de gemeentekas in. En dan zijn we er nog niet. Nee nog lang niet want we maken ook nog eens ruzie hoe en waar er geparkeerd mag worden in de thuissituatie. In de stad is het zeker al een ding maar op het platteland verwacht je toch niet dat burenruzies, hoe stom ook, ontstaan door het ‘verkeerd’ parkeren van de auto. Soms net iets te ver vooruit zodat de buurman net niet zijn auto pal voor zijn eigen deur kan zetten. Zonder verder na te denken worden dan schelt woorden over en weer gesmeten. Als alle buren nu eens even nadenken, vooruitdenken of zich in denken wat sociaal parkeren is zouden er al heel veel ‘verkeerd’ geparkeerde auto’s helemaal niet ‘verkeerd’ staan maar heel logisch op dat plaatsje terecht zijn gekomen. Puur omdat deze nog vrij was toen ze aankwamen rijden. Niet om met opzet die plaats van de buren in te pikken. Nee, als we er nu allemaal eens vanuit gingen dat iedereen zijn/haar auto bij thuiskomst moet parkeren. Alleen al omdat je de auto nu eenmaal niet mee in de lift kunt nemen of in je broekzak stoppen. Helaas. Wel is het misschien een goed plan om er eens over na te denken om het niet erg te vinden, zeker niet als je nog een fit en gezond lijf hebt, een eindje te moeten lopen om bij de voordeur te komen. Er zijn namelijk buren die niet meer zo gemakkelijk een stukje lopen. Een beetje sociaal meedenken kan nooit kwaad.
En dames en heren buren, mopperen op voorhand. Doe maar niet. Er kunnen nog zoveel meer redenen zijn om een auto in het zicht te willen plaatsen. Bijvoorbeeld schade of diefstal uit bedrijfsauto’s. Ga er maar van uit dat precies dat plekje die jij voor jezelf had gepland bezet is. Valt het altijd mee wanneer het niet zo is. Bedenk; niemand heeft recht op dat bepaalde plekje. Echt, ook jij niet. Niet in de stad maar ook niet in de provincie.
Met vriendelijke groet juffrouw Raadgever
