Column ‘Grootscheepse plannen’ van Burgemeester van der Tak Barneveld

BARNEVELD - Als kind ben ik opgegroeid in Pernis. Een rustig, gemoedelijk, groen tuindorp aan de zuidkant van Rotterdam. Een bijzonder stukje Rotterdam. Omsloten door de Nieuwe Maas, industrie van de Shell Raffinaderij, Waal- en Eemhaven en de snelwegen A4 en A15. De identiteit van de Pernisser is als die van de Rotterdammer. ‘Handen uit de mouwen steken’ onderschrijft de mentaliteit in ‘een stad van durven, doen en aanpakken’. De zogenoemde ‘Rotterdamse aanpak’.

Een mentaliteit waar ik mee ben opgegroeid en die mij aanspreekt. Want ook ik zit niet graag op mijn handen. Dat ik in de gemeente Barneveld terecht ben gekomen, is in die zin volstrekt logisch. Want, hard werken is hier de norm. ‘Dorpen van durven, doen en aanpakken. Dat zit ons in het bloed! Dat is de ‘Barneveldse aanpak’, zou je net zo goed kunnen zeggen. Het maakt dat ik me vanaf het allereerste moment hier heb thuis gevoeld.

Als klein jongetje kroop ik onder de hekken door om de grote schepen in de scheepswerf van dichtbij te bekijken. Jaren later, toen ik zelf in de haven ging werken kon ik mijn geluk niet op. Een baan die ik dankbaar met beide handen heb aangepakt. Vandaag de dag ervaar ik als ‘boegbeeld’ datzelfde dankbare gevoel. Alleen dan niet in het grootste haven- en industriële complex van Europa, maar als burgemeester van een dynamische doe-en-groei-gemeente in het hart van de Regio Foodvalley.

Het is grappig hoe uit onverwachte hoek alles soms samenkomt. Zo was ik recent bij de opening van de Hardeman Egg Group (voorheen bekend als Kwetters) op de Harselaar. Eén van de grootste leveranciers van eieren in Europa (in Barneveld 15 miljoen eieren per week). Na wat omzwervingen is het ‘pakstation’ terug op het ‘oude nest’. In een modern bedrijfspand aan de A1. Met een aantal kinderen mocht ik een kunstwerk onthullen tijdens de opening. Een ei met daarop weergegeven een aantal bijzondere plaatsen voor het bedrijf, zoals een containerschip! Een mooie aanleiding om het over eieren en scheepvaart te hebben.

Bijzonder was ook een recente netwerkbijeenkomst van Mercy Ships bij de Lagarde Groep in Barneveld. Mercy Ships is een hulporganisatie die gezondheidszorg biedt op ziekenhuisschepen bemand door vrijwilligers in onder meer Afrika. Het allereerste schip was de Victoria, gebouwd in 1953, een Italiaans cruiseschip. Mercy Ships kocht de Victoria in 1978 en gaf haar de naam Anastasis, Grieks voor ‘opstanding’. Het schip deed zijn naam eer aan. Er werd ‘opgestaan’ tegen het feit dat mensen door een fysieke beperking niet konden meedoen aan de samenleving. Want als je ogen niet goed functioneren of een gezwel hebt, kun je zomaar aan de zijlijn komen te staan. Vele vrijwilligers, inclusief de artsen en verpleegkundigen, maakten zich nuttig om (kansarme) mensen met medische problemen te helpen.

De Anastasis was één van de schepen die voor onderhoud in het dok op de scheepswerf lag. En ja, dat nodigt natuurlijk uit om onder die hekken te kruipen en een kijkje te nemen. Vanaf het begin was ik onder de indruk van de Anastasis. En het bleef niet alleen bij deze bezoekjes. Samen met lokale hulptroepen (waaronder de bakker) hebben we heel wat appeltaarten gebakken. Soms wel duizend op één dag om het werk op het schip financieel te ondersteunen.

Het schip kent indrukwekkende kengetallen. Het kwam in circa 275 havens in 23 landen. Het ziekenhuis aan boord had 3 operatiekamers, 40 bedden voor patiënten, een tandartskliniek, een laboratorium en een X-ray unit. Maar liefst 29 jaar bood dit voormalige vlaggenschip van Mercy Ships hulp aan de allerarmsten. Naar schatting hebben door de jaren heen 25.000 vrijwilligers aan boord gediend. Meer dan 250 (!) echtparen hebben elkaar ontmoet op deze ‘love boat’. Echt een verrassing dat deze oude jeugdliefde (de Rotterdamse haven) via het Mercy Ships Network onverwacht op mijn pad kwam in mijn nu zo geliefde Barneveld.

Ergens wel zonde dat een ‘bijzondere aankomst’ in onze gemeente, die van Sinterklaas, in onze dorpen, niet over water mogelijk is. Maar hoe dan wel? Vol verwachting klopt mijn hart. Met een beetje geluk komt er een andere ‘oude bekende’ in beeld… namelijk de trein! Al ben ik ook prima tevreden om de Sint met zijn schimmel te ontvangen. De hulpcomités van Sinterklaas hebben in onze dorpen volgens mij ‘grootscheepse’ plannen. Over vier weken weten we meer… Ik ben heel benieuwd waar we op afstevenen.

Jacco van der Tak Reageren? Mail naar [email protected]